Ontzwangeren

Puur genezen met Jutta Borms “The time of my life. Zo kan ik het beste mijn zwangerschap omschrijven. Ik voelde me ‘rond-uit’ fantastisch! Maar dan kwam de bevalling. 

Die was akelig pijnlijk en de eerste maand na mijn zwangerschap was er ook niet meteen eentje om in te kaderen. Tepelkloven, een ontstoken knip, gebroken nachten… ik voelde me elke dag alsof ik onder een vrachtwagen had gelegen. Wekenlang lag ik te bed met aan de ene zijde mijn twee poezen en aan de andere zijde mijn pasgeboren baby. Ik stond enkel op voor de dagelijkse visite van mijn vroedvrouw Dagmar en als het tijd was om te eten. De telefoon nam ik niet op. Mijn beste vriendin dacht dat ik een postnatale depressie had. Dat was het niet. Ik was zielsgelukkig met dat pasgeboren wonder naast me, maar ik had pijn. Veel pijn.

Na drie maanden zwangerschapsverlof – nét genoeg om te recupereren – begon ik opnieuw te werken. Plots had ik geen druppel melk meer. De borstvoeding stopte van de ene op de andere dag. Alweer een opdoffer, maar tegelijkertijd ook een opsteker, want ik was blij dat ik opnieuw mijn 'normale' leven terug had. En mijn 'normale' lijf, want door al de miserie waren elf van de dertien aangekomen kilo’s meteen weer weg. De laatste twee gingen wat moeizamer. Ik at gezond (wat ik altijd al deed) en ging drie keer per week naar de better belly in de fitness (een reeks oefeningen met een verwarmende band rond je middel waardoor je buik(vet) sneller zou weggaan, red.). En ja, het werkte. Ik kreeg mijn conditie, energie én lijn terug. Dus, mijn voornaamste raad: geef jezelf tijd om te ontzwangeren. Het duurt écht wel even voor je fysiek én mentaal weer de oude bent."

Jutta "Tepelkloven, een ontstoken knip, gebroken nachten… ik voelde me elke dag alsof ik onder een vrachtwagen had gelegen."

De klassieke aanpak

Blijf je na een bevalling sukkelen met vermoeidheid, zal een klassieke dokter eerst en vooral nagaan of er sprake is van bloedarmoede. Er wordt bloed genomen en een eventueel tekort aan postnatale vitamines (meestal dezelfde als de prenatale) en ijzer wordt aangevuld. Als er dan geen beterschap is, en je blijft last hebben van vermoeidheid en depressieve klachten (vaak door de vermoeidheid), dan is er misschien meer aan de hand. De dokter kan je dan sint-janskruid of een antidepressivum voorschrijven of je doorverwijzen naar een psycholoog of psychiater.

De dokter zal wellicht ook lichaamsbeweging en eventueel postnatale kine aanraden na een bevalling. Dit om de buikspieren en de bekkenbodemspieren opnieuw te versterken. Het is immers belangrijk om die spieren opnieuw te versterken. Niet alleen om je buik opnieuw strakker te krijgen, maar ook om urineverlies tegen te gaan.

De natuurlijke aanpak

Als kersverse mama's bij mij aankloppen, zijn ze vaak al ten einde raad en hebben ze al een hele resem dokters en onderzoeken achter de kiezen. Ze voelen zich onbegrepen als ze ondanks volledig normale bloedwaarden toch moe blijven. Maar als we verder kijken, zijn de bloedwaarden soms toch niet zo 'normaal'. De endocriene waarden kunnen licht tot zelfs erg verstoord zijn. Bijnieren, schildklier en de geslachtsklieren hebben het vaak serieus te verduren gekregen als moeders in een chronisch slaaptekort geraken. Maar ook stress op het werk (dat helaas moet doorgezet worden, vaak door schrik voor ontslag), stress thuis (onbegrepen door de partner die het advies van de huisarts volgt: 'niets aan de hand'), een huilbaby, gebrek aan zelfzorg (geen tijd) én last but not least een litteken van keizersnede of knip. Slechts één of vaak ook meerdere van deze factoren kunnen het endocriene- en energiesysteem zodanig uit balans brengen, dat moeders zelf niet uit deze vicieuze cirkel geraken.

Concreet. Wat te doen? Je bloed laten checken bij een arts die een goeie kennis heeft van het endocriene systeem, ijzer en vitaminetekorten aanvullen én je littekens laten behandelen. Met neuraaltherapie (zie kader) heb ik al menig vermoeide moeders met pijn, vaak specifiek met klachten tijdens de cyclus (hoofdpijn die men pas is gaan ervaren na de bevalling, rugpijn…), van hun klachten afgeholpen, ook al is de bevalling al meer dan één (soms zelfs tot tien!) jaar geleden.

Jutta "Neuraaltherapie kan zelfs tot tien jaar na de bevalling nog soelaas brengen."

Doen

Het beste natuurlijke medicijn: beweging, de juiste voeding en correct ademen! Yoga, Tai Chi, lopen, zwemmen, wandelen, Biodanza, meditatie, mindfulness… Geloof me, je zal nog nooit zo snel 'ontzwangerd' zijn.

Nemen

Na de bevalling kun je systematisch Arnica montana 9CH (firma Boiron) of Traumeel (firma HEEL) nemen tegen pijn en om vlotter te herstellen en China rubra 15CH tegen vochtverlies. Je neemt van elk vijf granules ’s morgens en ’s avonds.

Als je een knip hebt gehad, dan neem je Staphysagria 9CH (zelfde dosering). Je wondheling gebeurt dan veel sneller.

Tegen zwaarmoedigheid na de bevalling of 'babyblues' neem je Sepia 9CH, vervolgens 15CH en daarna 30CH, één dosis per dag gedurende drie dagen in steeds hogere verdunning.

Wat is neuraaltherapie?

Met neuraaltherapie 'ontstoor' je een litteken dat op een meridiaanlijn ligt. Je hebt in je lichaam een circuit meridianen (ook CHI genoemd) dat volgens de beste omstandigheden met een continue flow stroomt. Als je littekens hebt, is het alsof er een kortsluiting op je circuit zit en je energie niet vlot stroomt, maar hapert. Tijdens neuraaltherapie worden er onder het litteken onderhuidse injecties met procaïne gegeven om die energieflow opnieuw vlot te laten verlopen. 

Partner Content

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."