Huilbaby

Alle baby’s huilen wel eens, zeker tijdens de eerste drie maanden. Het is voor een baby nu eenmaal één van de weinige manieren waarop hij zijn ouders kan duidelijk maken dat iets hem niet bevalt. Precies omdat het een uiting van ‘ontevredenheid’ is, willen ouders dat huilen graag zo snel mogelijk doen stoppen door hun baby te troosten. Maar wat als dat niet lukt met een huilbaby?

Huilen is belangrijk

Huilen is volstrekt normaal, het hoort bij de normale ontwikkeling van een baby. Het is tijdens het eerste levensjaar het belangrijkste communicatiemiddel voor een baby. Hij kan mama en papa duidelijk maken dat hij honger heeft, een natte luier heeft, een boertje wil laten, krampjes heeft enzovoort. Later wordt het ook een manier van aandacht vragen. Een huilende baby kan immers rekenen op de aandacht van mama of papa die hem probeert te troosten.

Vanaf dit moment zien we dat baby’s verschillende soorten huilen ontwikkelen en dat elke baby als het ware op een eigen manier huilt. Een andere belangrijke emotie die baby’s tijdens hun eerste levensjaar willen overbrengen is angst: angst om alleen te zijn, angst voor onbekenden.

Daarnaast is huilen ook een belangrijke stap in de ontwikkeling van de klankproductie van een baby (zie ook: taalontwikkeling).

Troosten

Om een baby te troosten, bestaan er wellicht evenveel methodes als er ouders bestaan. Bovendien is ook elke baby anders, en wat bij de ene werkt, zal de andere misschien nog harder doen huilen. Eén belangrijke regel voor elke mama en papa die trachten hun spruit te troosten is: je baby kalmeren lukt enkel als je zelf rustig bent. Ben je boos of prikkelbaar, laat het troosten dan even aan je partner of aan iemand anders over. Je eigen rust straalt af op je baby, maar baby’s pikken ook moeiteloos spanning bij mama of papa op.

Symptomen van een huilbaby

Je kunt een huilbaby herkennen aan verschillende kenmerken. Het is niet omdat het kindje
niet alle symptomen heeft dat het geen huilbaby is maar een baby met 1 of 2
symptomen is ook niet persé een huilbaby.

• Krijsen i.p.v huilen
• De baby gebruikt huilen niet als communicatiemiddel. De baby huilt niet om aan te tonen wat hij wilt.
• Troosten is moeilijk.
• Door het krijsen heeft de baby vaak hoofdpijn.
• De baby is actief en beweegt veel.
• Schrikt snel en is snel afgeleid.
• De baby is vaak stijf.
• Het buikje is hard.

Huilbaby ’s

Veel prille ouders stellen zich de vraag wat ‘normaal’ huilgedrag is. Alhoewel dit moeilijk te definiëren valt, zijn er toch een aantal vuistregels.

De eerste weken huilen baby’s zo’n anderhalf à twee uur per dag, met een piekmoment rond zes weken, wanneer het huilen tot tweeënhalf uur kan oplopen. Na de leeftijd van vier maanden neemt het huilgedrag normaal gezien weer af. Daarnaast zien we ook variatie in ‘huilactiviteit’ door de dag. De meeste baby’s hebben (een) zogenaamd(e) huiluurtje(s) in de late namiddag en ’s avonds.

Over het algemeen kan je stellen dat als je baby verschillende dagen per week meerdere uren huilt zonder duidelijke reden, er misschien meer aan de hand is. Je zou dan een huilbaby kunnen hebben en is het wel raadzaam de dokter te raadplegen.

Hulp inschakelen

Als je je zorgen maakt over het huilgedrag van je baby moet je eerst zeker weten dat het niet lichamelijk is. Een bezoekje aan de huisarts of kinderarts kan je hierbij helpen. Ze kunnen ook zeggen dat je een huilbaby hebt of niet.

Buiten lichamelijke klachten moet je ook nadenken of de baby genoeg en regelmatig rust heeft. Als de baby niet genoeg rust heeft kunnen ze oververmoeid en overprikkeld raken. Neem rusttijd voor jezelf door soms de baby aan iemand anders over te geven en neem de tijd om samen een routine op te bouwen. Elke baby vraagt een eigen aanpak, het ene kind wil graag vastgepakt worden en het andere wilt liever afgeleid worden. Probeer te zoeken naar wat je baby wilt en hoe je hem kan troosten.