Je lichaam tijdens de bevalling

Er wordt heel wat van je lichaam gevraagd tijdens de bevalling. Om alles zo goed mogelijk te laten verlopen, begint je lichaam zich enkele dagen voor de bevalling al voor te bereiden.

Oefenweeën

Vanaf de twintigste week van je zwangerschap kunnen lichte contracties voorkomen: de Braxton-Hickscontracties, of harde buiken. Naarmate je zwangerschap vordert, komen ze regelmatiger voor en zeker gedurende de laatste dagen worden ze sterker. Dat zijn oefenweeën: de spieren van je baarmoeder bereiden zich voor op de komende bevalling. De contracties zijn nog niet regelmatig, omdat de spieren nog individueel samentrekken en niet samenwerken.

Meestal voel je ze aan het eind van de dag, als je begint te ontspannen. Beschouw het als een generale repetitie, straks volgt het echte werk!

Echte weeën tijdens de bevalling

Hoe weet je nu wanneer oefenweeën echte weeën worden? Om dat te bepalen, moet je nagaan hoe regelmatig ze zijn. Neem een klok, en kijk om de hoeveel tijd ze voorkomen en hoe lang ze duren. Begin te tellen van het begin van de wee tot het begin van de volgende. Houden ze ongeveer vijftig tot zestig seconden aan en zitten er telkens drie tot vier minuten tussen, dan is dit wellicht het begin van je bevalling. Blijven ze gedurende een uur in deze regelmaat voorkomen, dan is het moment daar om naar het ziekenhuis te vertrekken of om de vroedvrouw of verloskundige te bellen.

Na de gewone weeën volgen de persweeën – het signaal van je lichaam dat je mag beginnen met het naar buiten persen van je baby. Hiervoor is volledige ontsluiting nodig. Vooraleer je mag persen, zal je vroedvrouw je ontsluiting controleren.

Ontsluiting

Tijdens de weeën doet je lichaam nog veel meer voorbereidend werk. Je hebt tien centimeter ontsluiting nodig om je kindje te kunnen baren, wat betekent dat je baarmoedermond of cervix tien centimeter moet openen.

Om dat te bereiken, zal je baarmoedermond eerst soepel en week worden. Vervolgens moet ze verstrijken. Dat betekent dat haar hele vorm verandert: is ze aanvankelijk te vergelijken met een peer, met de baarmoedermond in het smalle gedeelte, dan moet ze voor de bevalling een appelvorm krijgen, zodat de hals wordt opgenomen in het bolle gedeelte. Anders gezegd: de baarmoedermond zal korter en dunner worden, tot ze een onderdeel wordt van het onderste deel van de baarmoeder. Dat gebeurt onder invloed van de weeën.

Is dit je eerste kindje, dan zal het verstrijken moeten gebeuren voor de baarmoedermond zich kan openen. Heb je al een bevalling achter de rug, dan kan het verstrijken en ontsluiten tegelijkertijd gebeuren.

Nageboorte

Na de geboorte van je kindje wacht je lichaam nog één taak: het uitdrijven van de placenta. Hiervoor zal je baarmoeder opnieuw samentrekken, wat je het gevoel kan geven van een lichte perswee. Is de placenta ‘geboren’ dan kan je lichaam beginnen aan het herstel.

https://youtu.be/ZDP_ewMDxCo