De keizersnede: bevallen in het ziekenhuis

Soms komt het voor dat het einde van de bevalling niet helemaal naar verwachting verloopt. Dit is heel vervelend, maar er is een oplossing. Wanneer een normale bevalling door wat voor een omstandigheid dan ook niet lukt, vindt er een keizersnede plaats. Hoe werkt dit, en wat zijn de gevolgen voor u als moeder?

Wat is de keizersnede?

De keizersnede (Latijnse naam Sectio Ceasarea) is een operatie waarbij het kind in plaats van via het geboortekanaal het lichaam via de buikwand ter wereld komt. De naam keizersnede stamt af van de vroegere keizerinnen die achtten op deze manier na de bevalling weer sneller hersteld te zijn.

Tegenwoordig ziet men liever dat het kind op natuurlijke wijze gebaard wordt, omdat dit gezonder zou zijn voor moeder en kind.
De operatie vindt plaats middels een horizontale incisie van 10 a 15 centimeter in de buikwand vlak boven het schaambeen. De lange buikspieren worden opzij geschoven en de blaas wordt van de baarmoeder losgemaakt. Daarna haalt de gynaecoloog het kind via een dwarsincisie in de baarmoeder naar buiten.

Hierna worden de baarmoeder en de buikwand gehecht. Deze operatie duurt doorgaans 45 minuten, waarbij het kind na ongeveer een kwartier het leven ziet.

Wanneer is de keizersnede noodzakelijk?

Uiteraard prefereer je op een natuurlijke manier te bevallen, maar dit is niet altijd mogelijk. Oorzaken kunnen zijn:

• Uw bekken is te smal om het kind via het geboortekanaal het lichaam te laten verlaten.
• Er is sprake van een stuitligging (waarbij het kind zo gedraaid ligt dat hij het lichaam niet op een normale manier kan verlaten).
• Bij moederlijke besmetting met HIV wordt ter voorkoming van besmetting een keizersnede uitgevoerd.
• Bij de geboorte van meerlingen wordt vaak gekozen voor een keizersnede, aangezien er een grote kans is op een ongunstige ligging.
• Wanneer er al eerder keizersnedes zijn uitgevoerd en de buikwand is hierdoor verzwakt wordt er voor de keizersnede gekozen.
• Een spoedkeizersnede kan nodig worden geacht tijdens de bevalling, wanneer er sprake is van accuut trauma of verhoogd risico.

Wanneer de keizersnede nodig wordt geacht vindt er eerst bloedonderzoek plaats en wordt gekeken naar de algehele gezondheid van de moeder. Daarna kan je de keuze maken, of maakt de arts de keuze tussen algehele narcose of een ruggenprik. De laatstgenoemde wordt als meest prettig ervaren omdat je hier bij bewustzijn bent en uw baby direct kunt zien.

Na de keizersnede

Na de operatie is de gehele buikwand, dus ook het gedeelte boven het litteken vaak pijnlijk. Bij het hechten worden meestal oplosbare hechtingen, die niet hoeven worden verwijderd gebruikt. Vaak gaat het snel goed, maar er kunnen zich eventuele complicaties voordoen. Dit zijn:

• Blaasproblemen
• Bloedverlies
• Darmproblemen
• Wondinfectie of baarmoederinfectie
• Trombose

Wanneer naar mag je naar huis?

Meestal vindt het ontslag uit het ziekenhuis plaats tussen de tweede en de zevende dag na de bevalling. Dit is afhankelijk van eventuele aanvullende kraamzorg en de situatie thuis (als je bijvoorbeeld meerdere kinderen hebt). Ook het herstel van het kind bij eventuele complicaties heeft hierbij een doorslaggevende rol.