Baby blues
Hoezo roze wolk? Heel wat mama’s voelen zich de eerste dagen na de bevalling erg ver van die bewuste zevende hemel. Vreemd? Nee hoor, helemaal normaal. De Baby Blues kan alle mama’s overkomen.
Baby blues is een term die gebruikt wordt om het trieste, depressieve gevoel aan te duiden waar veel mama’s mee te kampen hebben tussen de derde en de tiende dag na de bevalling. Voor je partner en voor je omgeving lijkt dat misschien vreemd, omdat je immers redenen te over hebt om gelukkig te zijn.
Toch staat het huilen je vaak nader dan het lachen en barst je meer dan eens spontaan in tranen uit, zonder aanleiding of duidelijke reden. Je voelt je verdrietig, maar je kan niet zeggen waarom. Je hebt geen zin om bezoekers te ontvangen, je bent bang om je baby verkeerd te behandelen of je vindt het moeilijk een band te vormen met je kleintje. Maak je niet te veel zorgen, het is allemaal bijna griezelig normaal de baby blues.
De oorzaak van deze mentale dip is de plotse daling van de concentraties van de hormonen progesteron en oestrogeen. Die hormonen werken als een soort antidepressivum, dus wanneer hun aanwezigheid in je bloed sterk afneemt, is het logisch dat je je down voelt. Daarnaast heb je net de beproeving van een zwangerschap en een bevalling doorstaan, dus je bent niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch moe. Voeg daar veel bezoek en onderbroken nachten aan toe, waardoor je nauwelijks aan rust toekomt, en het is niet zo verwonderlijk meer dat je het af en toe niet ziet zitten.
Maar je kan dus op beide oren slapen – nu ja, als je daaraan toekomt. Je bent ab-so-luut niet alleen. Dat moet het makkelijker maken om erover te praten, met je partner, met je ouders, je vriendinnen, je arts of verloskundige. Vaak is het kunnen vertellen hoe je je voelt en mogen huilen zonder dat je moet uitleggen waarom, al heel wat. Verder is het belangrijk dat je voldoende rust inbouwt. Tracht te slapen wanneer je baby slaapt en durf ‘neen’ zeggen tegen bezoekers. Aanvaard de helpende hand van vrienden en familie en wees niet te trots om hulp in het huishouden in te schakelen.
Het is wel belangrijk dat die depressieve gevoelens na enkele dagen of weken afnemen. Twee maanden na de bevalling moet je baby blues echt voorbij zijn, anders is er echt wel meer aan de hand. Steek dan even je licht op bij een arts.
De oorzaak van deze mentale dip is de plotse daling van de concentraties van de hormonen progesteron en oestrogeen. Die hormonen werken als een soort antidepressivum, dus wanneer hun aanwezigheid in je bloed sterk afneemt, is het logisch dat je je down voelt. Daarnaast heb je net de beproeving van een zwangerschap en een bevalling doorstaan, dus je bent niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch moe. Voeg daar veel bezoek en onderbroken nachten aan toe, waardoor je nauwelijks aan rust toekomt, en het is niet zo verwonderlijk meer dat je het af en toe niet ziet zitten.
Maar je kan dus op beide oren slapen – nu ja, als je daaraan toekomt. Je bent ab-so-luut niet alleen. Dat moet het makkelijker maken om erover te praten, met je partner, met je ouders, je vriendinnen, je arts of verloskundige. Vaak is het kunnen vertellen hoe je je voelt en mogen huilen zonder dat je moet uitleggen waarom, al heel wat. Verder is het belangrijk dat je voldoende rust inbouwt. Tracht te slapen wanneer je baby slaapt en durf ‘neen’ zeggen tegen bezoekers. Aanvaard de helpende hand van vrienden en familie en wees niet te trots om hulp in het huishouden in te schakelen.
Het is wel belangrijk dat die depressieve gevoelens na enkele dagen of weken afnemen. Twee maanden na de bevalling moet je baby blues echt voorbij zijn, anders is er echt wel meer aan de hand. Steek dan even je licht op bij een arts.
